Οι Καίσαρες, Αυτοκράτορες, Αρχαία Ρώμη – Ο Ιούλιος (100-44 π.Χ.) συμμετείχε στα δημόσια τυχερά παιχνίδια κατά τη διάρκεια της εβδομαδιαίας γιορτής Saturnalia και είπε τη γνωστή φράση, διασχίζοντας τον ποταμό Ρουβίκωνα, ‘alea iacta est’ (‘ο κύβος ερρίφθη’). Ο Αύγουστος (63 π.Χ.-14 μ.Χ.) έπαιζε alea (μια αρχική μορφή του backgammon) και διεξήγαγε λοταρίες για να δίνει δώρα στους καλεσμένους των συμποσίων. Ο Κλαύδιος (10 π.Χ.-54 μ.Χ.) είχε ένα ειδικό τραπέζι για να παίζει ζάρια όταν ταξίδευε σε ασταθείς άμαξες. Ήταν τόσο παθιασμένος παίκτης ζαριών που συχνά καλούσε παίκτες για να παίξουν μαζί του, έχοντας ξεχάσει ότι είχαν εκτελεστεί. Ο Καλιγούλας (12-41 μ.Χ.) πόνταρε σε αρματοδρομίες και ζάρια, μετατρέποντας το αυτοκρατορικό του παλάτι σε οίκο τυχερών παιχνιδιών για να συγκεντρώσει χρήματα για το θησαυροφυλάκιο και έπαιζε ζάρια στην κηδεία της αδερφής του. Ο Νέρωνας (37-68 μ.Χ.) λάτρευε όλα τα είδη αθλημάτων και παιχνιδιών, καθώς και να ποντάρει σε αυτά, προωθούσε τα τυχερά παιχνίδια στο αυτοκρατορικό παλάτι όλο το χρόνο και έπαιζε τεράστια χρηματικά ποσά σε ζαριές.

Lorenzo de’ Medici, πολιτικός, Ιταλία (1449-1492) – Ο πολιτικός της Αναγέννησης στη Δημοκρατία της Φλωρεντίας που υποστήριζε τις τέχνες και χορηγούσε καλλιτέχνες. Ήταν λάτρης των τυχερών παιχνιδιών, ορισμένα από τα οποία τα δημιούργησε, και συχνά ανέφερε τα παιχνίδια καζίνο la bassetta και il frusso στην ποίηση. Έγινε γνωστός ως ικανός παίκτης στα χαρτιά.

William Penn, ιδρυτής της Πενσιλβανία, Αγγλία-Βόρεια Αμερική (1644-1718) – Κουάκερος που ίδρυσε την αποικία στη Βόρεια Αμερική που έγινε γνωστή ως Πενσιλβανία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πιθανολογείται ότι παραχωρήθηκε ενοίκιο για τη γη για την τακτοποίηση ενός απλήρωτου χρέους £16.000 από τυχερά παιχνίδια που οφειλόταν στον πατέρα του Penn, Sir William Penn.

Voltaire, συγγραφέας, Γαλλία (1694-1778) – Ένας ιστορικός της περιόδου του γαλλικού διαφωτισμού που ήταν φανατικός παίκτης τυχερών παιχνιδιών. Όταν η γαλλική κυβέρνηση θέσπισε μια λοταρία στην οποία μόνο αγοραστές συγκεκριμένων ομολόγων μπορούσαν να λάβουν μέρος, επινόησε μια στρατηγική για να εκμεταλλευτεί τους κανόνες συμμετοχής αποκτώντας ομόλογα που επέτρεπαν τις μέγιστες συμμετοχές. Αυτός και οι επενδυτές του κέρδισαν ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων της λοταρίας που πληρώθηκαν εκείνη την περίοδο. Η κυβέρνηση προσπάθησε να αποφύγει να τον πληρώσει αλλά κέρδισε στο δικαστήριο. Συχνά έπαιζε Faro (παιχνίδι με χαρτιά) και Biribi (παιχνίδι τύπου ρουλέτας με αριθμούς που κληρώνονταν από έναν σάκο).

Giacomo Casanova, συγγραφέας απομνημονευμάτων-εραστής, Βενετία, Ιταλία (1725-1798) – Λάτρης της περιπέτειας που έπαιζε τακτικά τυχερά παιχνίδια, με προτίμηση στο Faro. Μια φορά έχασε 5.000 κομμάτια χρυσού μέσα σε δύο ημέρες στη Βενετία. Ο Casanova είχε επίσης την κακή φήμη του γυναικά ο οποίος χρησιμοποιούσε τη γοητεία του για να αποπλανήσει πλούσιες γυναίκες και να εξοφλήσει τα χρέη του από τα τυχερά παιχνίδια. Έγραψε σχετικά με τα τυχερά παιχνίδια στα απομνημονεύματά του, συμπεριλαμβανομένων sessions στο Il Ridotto, μια πτέρυγα του San Moisè Palace της Βενετίας.

John Montagu, 4ος Κόμης του Σάντουιτς, Αγγλία, Ηνωμένο Βασίλειο (1718-1792) – Ήταν αφοσιωμένος παίκτης τυχερών παιχνιδιών που έπαιζε μαραθώνια sessions στο White’s στο Λονδίνο. Γύρω στο 1765, στο White’s εφηύρε (ή διέδωσε) την πρακτική του να τρως κρέας ανάμεσα σε δύο φέτες ψωμιού, που ξεκίνησε ως ένας βολικός τρόπος να κρατά τα χέρια του καθαρά και να αποφεύγει να βρομίζει τα χαρτιά, το οποίο έγινε γνωστό ως σάντουιτς.

George Washington, Στρατηγός/Πρόεδρος, Η.Π.Α. (1732-1799) – Κρατούσε λεπτομερές ημερολόγιο με τις νίκες και τις ήττες του στα χαρτιά.

Thomas Jefferson, Πρόεδρος, Η.Π.Α. (1743-1826) – Έπαιζε τυχερά παιχνίδια τακτικά την περίοδο που έγραφε τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας. Υπάρχουν καταγεγραμμένες νίκες και ήττες σε παιχνίδια όπως backgammon, λοταρίες, κορώνα/γράμματα και σε διάφορα άλλα παιχνίδια με χαρτιά.

Jane Austen, συγγραφέας, Βρετανίδα (1775-1817) – Η συγγραφέας συχνά χρησιμοποιούσε παιχνίδια με χαρτιά στα μυθιστορήματά της για να αποκαλύψει γνωρίσματα του χαρακτήρα και της προσωπικότητας των ηρώων της. Μυθιστορήματα όπως το Pride and Prejudice και το Sense and Sensibility περιείχαν αναφορές σε λαχεία, καντρίλια, vengt-un, whist και παιχνίδια piquet.

Napoleon Bonaparte, Στρατηγός/Αυτοκράτορας, Γαλλία (1769-1821) – Ο διάσημος Στρατηγός εκτιμούσε τα παιχνίδια ικανοτήτων, στρατηγικές των οποίων χρησιμοποίησε σε μάχες του. Υποστήριζε τα καζίνο στη Γαλλία και βοήθησε στη διάδοση του vingt-un. Ο ανιψιός του, ο Lucien, έγινε επιτυχημένος παίκτης τυχερών παιχνιδιών.

George ‘Beau’ Brummell, σχεδιαστής μόδας, Βρετανία (1778-1840) – Φίλος του King George IV και με ισχυρή επιρροή στο χώρο της μόδας που έπαιζε συχνά τυχερά παιχνίδια και έχανε. Είχε σχέσεις με την υψηλή κοινωνία και συγκέντρωσε μεγάλο χρέος. Στο τέλος το έσκασε στο Calais όπου έζησε το υπόλοιπο της ζωής του μέσα στη φτώχεια.

Ρώσοι συγγραφείςAlexander Pushkin (1799-1837) Πέρασε τα πρώτα χρόνια του πίνοντας και παίζοντας τυχερά παιχνίδια, με συνέπεια να συγκεντρώσει αρκετό χρέος ώστε να επιχειρήσει να υποθηκεύσει δεύτερη φορά τους δουλοπάροικους της συζύγου του. Έγραψε το The Queen of Spades με θέμα τα τυχερά παιχνίδια.

Fyodor Dostoevsky (1821-1881) Έγραψε το The Gambler για να αποπληρώσει χρέη από το καζίνο, εστίασε την ιστορία στα πολυαγαπημένα καζίνο Baden-Baden.

Leo Tolstoy (1828-1910) Κατατάχτηκε στον ρωσικό στρατό για να γλιτώσει από χρέη τυχερών παιχνιδιών που όφειλε σε ένα εκδότη παίζοντας μπιλιάρδο. Τελικά έδωσε το χειρόγραφο του The Cossacks ως πληρωμή.

Ivan Turgenev (1818-1883) Συγγραφέας του Smoke, ένα βιβλίο σχετικά με τα καζίνο στο Baden-Baden. Σε άσχετα μεταξύ τους γεγονότα, ζητήθηκε από τον Turgenev να διασώσει τον Tolstoy και τον Dostoevsky από ζημιογόνες επισκέψεις σε καζίνο.

Wyatt Earp, παίκτης τυχερών παιχνιδιών-αστυνομικός, Η.Π.Α. (1848-1929) & John ‘Doc’ Holliday, παίκτης τυχερών παιχνιδιών-αστυνομικός-οδοντίατρος, Ηνωμένες Πολιτείες (1851-1887) – αυτοί οι δύο περιπλανώμενοι παίκτες συναντήθηκαν στο Τέξας όταν ο Earp έσωσε τη ζωή του Holliday, στη συνέχεια αυτοί έγιναν φίλοι και αστυνομικοί. Και οι δύο ήταν γνωστοί ντίλερ (που κέρδιζαν ανέντιμα) του faro. Χρόνια μετά από το διάσημο ‘Gunfight at the O.K. Corral’ και το θάνατο του Holliday από φυματίωση, ο Wyatt Earp έπαιξε ένα αμφιλεγόμενο ρόλο ως διαιτητής ενός ‘αγώνα επάθλου του αιώνα’ το 1896 μεταξύ του Bob Fitzsimmons και του Tom Sharkey. Ο Fitzsimmons, πολύ προνομιούχος και κυρίαρχος του αγώνα, αποκλείστηκε από το διαιτητή Earp για μια μπουνιά κάτω από τη ζώνη. Λίγοι είδαν το χτύπημα αποκλεισμού και μεταγενέστερες αναφορές μιλούν για συνωμοσία στημένου αγώνα. Ο Fitzsimmons κατέθεσε αγωγή για να ανατρέψει την απόφαση του διαιτητή, με αποτέλεσμα ένας δικαστής της Καλιφόρνια, για να αποφύγει να πάρει τέτοια απόφαση, να κηρύξει τους αγώνες επάθλων παράνομους στην πολιτεία.

HRH Edward VII, Πρίγκιπας της Ουαλίας, Ηνωμένο Βασίλειο (1841-1910) – Βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου και Βρετανικών Επικρατειών και Αυτοκράτορας της Ινδίας που του άρεσαν τα καζίνο. Ο Πρίγκιπας της Ουαλίας έκανε συχνά ταξίδια στο Μόντε Κάρλο, ταξιδεύοντας με το ψευδώνυμο ‘Baron Renfrew’.

Winston Churchill, Πρωθυπουργός, Ηνωμένο Βασίλειο (1874-1965) – Βρετανός πολιτικός και θρυλικός πολεμικός ηγέτης που υποστήριζε τη λήψη ρίσκων στα καζίνο, σε παιχνίδια ή στον πόλεμο. Ο Churchill συχνά έπαιζε παιχνίδια πόκερ, bezique, mah jong και πινάκλ. Είναι γνωστό ότι έχασε σημαντικό χρηματικό ποσό σε ένα παιχνίδι πόκερ με τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Harry Truman και τους συμβούλους του.

Alvin ‘Titanic Thompson’ Thomas, παίκτης τυχερών παιχνιδιών, Η.Π.Α. (1893-1974) – Παίκτης τυχερών παιχνιδιών του δρόμου που ήταν γνωστός για τα πονταρίσματά του στο γκολφ, τα ζάρια, τα χαρτιά, το μπιλιάρδο, τα πέταλα και στοιχήματα proposition. Ο Thompson ήταν η ζωντανή έμπνευση για το χαρακτήρα Sky Masterson του συγγραφέα Damon Runyon, τον περπατημένο παίκτη. Ο χαρακτήρας έγινε η βάση για το μιούζικαλ και ταινία Guys and Dolls.

John ‘Bet a Million’ Gates, βιομήχανος, Η.Π.Α. (1855-1911) – Πρωτοπόρος του αγκαθωτού συρματοπλέγματος που έπαιζε παιχνίδια πόκερ με υψηλά stakes και baccarat. Του είχαν βγάλει το ψευδώνυμο ‘Bet a Million’ λόγω ενός κερδοφόρου στοιχήματος σε έναν αγώνα ιπποδρομίας το 1900 στην Αγγλία για $600.000 σε stake $70.000, ωστόσο κυκλοφορούσαν φήμες ότι κέρδισε $1.000.000.

Nick ‘the Greek’ Dandolos, παίκτης τυχερών παιχνιδιών, Κρήτη-Η.ΠΑ.. (1883-1966) – Ήταν μεγαλωμένος στα πλούτη και τον έστειλαν στις Ηνωμένες Πολιτείες με επιχορήγηση, του άρεσε να παίρνει ρίσκο και στοιχημάτιζε σε ιπποδρομίες. Ο Dandolos κέρδισε και έχασε περιουσίες στα χαρτιά, τα ζάρια και τα άλογα. Πέθανε χρεοκοπημένος ανήμερα των Χριστουγέννων το 1966, αλλά ο θρύλος του μεγάλωσε μετά το θάνατό του. Πλέον θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες καζίνο όλων των εποχών.

James Bond (Ian Fleming & Sean Connery), φανταστικός χαρακτήρας, Βρετανία (1953) – Βρετανός μυστικός πράκτορας που δημιουργήθηκε από το συγγραφέα (και πρώην μυστικό πράκτορα) Ian Fleming σε πολλά μυθιστορήματα. Οι κινηματογραφικές προσαρμογές, ξεκινώντας με το Dr. No το 1962, έχουν κάνει τον James Bond ένα από τα πιο πολύτιμα κινηματογραφικά franchise του κόσμου. Ο Bond παίζει σε παιχνίδια καζίνο με υψηλά stakes σε αρκετά από τα μυθιστορήματα και τις ταινίες. Το πρώτο μυθιστόρημα Bond, το Casino Royale, ξεκινά σε ένα τραπέζι ρουλέτας. Στην πρώτη ταινία Bond, το Dr. No, παίζει baccarat. Ο James Bond έπαιξε το 17 μαύρο στη ρουλέτα στο Diamonds are Forever. Υπάρχει μια γνωστή ιστορία – πιθανό να είναι αληθινή αλλά χρονολογικά δύσκολο για να είναι πιστευτή– όπου ο Sean Connery, το 1963 στο Casino de la Valle στην Ιταλία, έκανε δύο πονταρίσματα στη ρουλέτα στο 17 μαύρο και έχασε. Πόνταρε στο 17 μαύρο τρίτη φορά, κέρδισε και συνέχισε να παίζει. Η μπίλια έκατσε και πάλι στο 17 μαύρο. Πόνταρε πάλι όλο το ποσό και η μπίλια έκατσε και πάλι στο 17 μαύρο για τρίτη συνεχόμενη φορά. Έφυγε από το καζίνο σχεδόν με £10.000 σε κέρδη. Το απίθανο στοιχείο της ιστορίας δεν είναι οι αστρονομικές πιθανότητες ενάντια στον ίδιο αριθμό να κερδίζει σε τρεις περιστροφές, αλλά ότι πέτυχε αυτή τη νίκη το 1963, οκτώ χρόνια πριν να ποντάρει ο χαρακτήρας του Bond στο διάσημο 17 μαύρο στο Diamonds are Forever.

Προεδρικό πόκερWarren Harding (Πρόεδρος, Η.Π.Α., 1865-1923) Ο τότε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών έπαιζε πόκερ δύο φορές την εβδομάδα με κυβερνητικά στελέχη σε πολύ ανταγωνιστικά παιχνίδια και αναφέρεται ότι έχασε ένα πορσελάνινο σερβίτσιο του Λευκού Οίκου σε παιχνίδι με high-card. Ο Franklin D. Roosevelt (Πρόεδρος, Η.Π.Α., 1882-1945) ήταν παίκτης stud poker χαμηλών stakes που σε τακτική βάση φιλοξενούσε παιχνίδια κατά τη διάρκεια της τελευταίας βραδιάς κάθε συνεδρίας του Κογκρέσο με το νικητή να αναδεικνύεται στην αναβολή. Ο Harry S. Truman (Πρόεδρος, Η.Π.Α., 1884-1972) ήταν ένας πολύ ικανός παίκτης five-card stud, πραγματοποιούσε μαραθώνια sessions πόκερ με τα Μ.Μ.Ε. όσο σκεφτόταν τις επιθέσεις ατομικής βόμβας στην Ιαπωνία κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Έπαιζε με τον Winston Churchill τη στιγμή του λόγου ‘Iron Curtain’. Ο Dwight Eisenhower (Πρόεδρος, Η.Π.Α., 1890-1969) έμαθε πόκερ και μπριτζ στο West Point. Υπάρχει η φήμη ότι έριξε τη μελλοντική σύζυγό του Mamie με τα κέρδη του από το πόκερ. Ο Richard Nixon (Πρόεδρος, Η.Π.Α., 1913-1994) έμαθε πόκερ όσο υπηρετούσε στο Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών και θεωρούταν ικανός παίκτης. Χρησιμοποίησε τα κέρδη του για να χρηματοδοτήσει την πρώτη του καμπάνια για μια θέση στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Ο William Lee Bergstrom, μεσίτης ακινήτων, Η.Π.Α. (1951-1985) – Μεσίτης ακινήτων γνωστός ως ‘The Suitcase Man’ και ‘Phantom Gambler’ λόγω των περίεργων εμφανίσεών του και των γιγάντιων πονταρισμάτων του στα ζάρια. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1980, έφτασε στο Binion’s Horseshoe, στο Λας Βέγκας και επιβεβαίωσε την πολιτική του Benny Binion να επιτρέπει στους παίκτες να θέτουν το δικό τους όριο καζίνο με το πρώτο τους ποντάρισμα. Έφερε δύο βαλίτσες: μία γεμάτη με $777.000 και μία άλλη άδεια. Πόνταρε τα $777.000 στο πρώτο του ποντάρισμα στα ζάρια, κέρδισε, έβαλε τον Ted Binion να τον βοηθήσει να γεμίσει τη δεύτερη βαλίτσα και έφυγε από την πόλη. Στις 24 Μαρτίου 1984, τριάμισι χρόνια αργότερα, επέστρεψε, έκανε ένα μόνο ποντάρισμα αξίας $538.000 στο τραπέζι των ζαριών, κέρδισε το ποντάρισμα και εξαφανίστηκε και πάλι. Επέστρεψε για τρίτη φορά στις 6 Νοεμβρίου του 1984, με τις βαλίτσες του γεμάτες με $1.000.000 σε μετρητά, χρυσά νομίσματα και επιταγές. Πόνταρε όλο το ποσό σε μια ζαριά και έχασε. Όταν επέστρεψε για τέταρτη φορά, στις 2 Φεβρουαρίου του 1985, επιχείρησε να παίξει στο καζίνο με μια εμφανώς πλαστογραφημένη επιταγή $1.300.000. Το επόμενο βράδυ, στο Marina Hotel στο Las Vegas Strip, αυτοκτόνησε. Σύμφωνα με σημειώματα που είχε αφήσει σε φίλους, η βασική αιτία των προβλημάτων του ήταν μια ρομαντική σχέση που είχε διαλυθεί.

Akio Kashiwagi, επιχειρηματίας, Ιαπωνία (1938-1992) – Επενδυτής ακινήτων που έπαιζε baccarat με υψηλά stakes σε καζίνο της Αμερικής και συχνά πόνταρε $100.000 ή $200.000 ανά παρτίδα. Είχε διαμάχες με το καζίνο του Donald Trump, το Atlantic City και το Aladdin στο Λας Βέγκας επειδή το καζίνο ποτέ δεν τηρούσε τις υποχρεώσεις του στις συμφωνίες και ο Kashiwagi έχασε $10.000.000. Δολοφονήθηκε κοντά στο Όρος Fuji στο σπίτι του αφήνοντας πίσω εκατομμύρια σε χρέη από τυχερά παιχνίδια. Ο φόνος του παραμένει ανεξιχνίαστος.

Archie Karas, παίκτης τυχερών παιχνιδιών, Ελλάδα-Η.Π.Α. (γεννημένος το 1951) – Διάσημος high roller που ξεκίνησε ως pool shark και παίκτης πόκερ. Ο Karas έχτισε bankroll αξίας $2.000.000 σε τραπέζια πόκερ, χάνοντας τα στο Λος Άντζελες το 1992. Ο Archie είναι γνωστό ότι πήγε στο “The Run” και μετέτρεψε $50 σε περισσότερα από $40.000.000 στο Λας Βέγκας στις αρχές του 1995. Αργότερα εκείνη τη χρονιά τα έχασε όλα παίζοντας πόκερ, ζάρια και baccarat.

Elmer Sherwin, βετεράνος του αμερικανικού στρατού, Λας Βέγκας, Νεβάδα, Η.Π.Α. (1913-2007) – Συνταξιούχος που κέρδισε $4.600.000 στο Megabucks slot jackpot την ημέρα των εγκαινίων του The Mirage στο Λας Βέγκας το 1989. 16 χρόνια αργότερα, το 2005, κέρδισε το δεύτερό του Megabucks jackpot σε ηλικία 92 ετών στο Cannery Casino φεύγοντας με $21.100.000.

Kerry Packer, επιχειρηματίας, Αυστραλία (1937-2005) – Ο μεγιστάνας των media που ήταν γνωστός για την ίδρυση του World Series of Cricket, είχε επίσης στην κατοχή του ένα ποσοστό του Melbourne’s Crown Casino. Ο Packer, παίκτης τυχερών παιχνιδιών σε υψηλά stakes, κατέστρεψε τη βάση του MGM Casino του Λας Βέγκας το 1997 κερδίζοντας $20.000.000. Επίσης, μία φορά έχασε $30.000.000 από έναν πράκτορα στοιχημάτων στο Σίδνεϊ. Ήταν γνωστός σε ορισμένους ως ο ‘βαρέων βαρών του baccarat’.

Don Johnson, εταιρικό διευθυντικό στέλεχος-παίκτης καζίνο, Η.Π.Α. (1962-παρόν) – Διευθύνων Σύμβουλος εταιρείας που σχεδιάζει λογισμικό ιπποδρομίας. Από το 2010 έως το 2011, κέρδισε $15.000.000 στο blackjack από τρία καζίνο Atlantic City και New Jersey.

ΠΗΓΗ

Σχόλια